- 2007 -
10:18 30-12-2007 // Uitwerkingen
Als ik zo op een druilerige zondagmorgen al schrijvend druk bezig ben met het uitwerken van de chaotisch geschetste ideeën, blaak ik van zelfverzekerdheid over dat ik de vorm krijg hoe ik het in gedachten heb. Na een paar lamme dagen zonder benoemenswaardige invulling, geeft dit me eindelijk een content gevoel. Misschien dat 2008 inderdaad vorm gaat krijgen hoe dat voorspeld is:
Het wordt een bijzonder jaar, vissen. 2008 staat in het teken van nieuwe ervaringen. Geheel tegen je karakter in, ga jij eigenhandig optreden. half januari zit je in een sterke carrièrecyclus. Je gaat je meer concentreren op wereldse taken. Tijd ook om de losse eindjes op te ruimen. In februari is er meer financiele ruimte, maar ook meer verantwoordelijkheid. Op de werkvloer doen zich gunstige veranderingen voor. In mei verschuift het accent naar de liefde. Verplichtingen verdwijnen op de achtergrond. Voor jou is dan het ultieme geluk het samenzijn, als is dat zappend op de bank. maar dat is nog niet alles. Je ervaart ook de vreugde van wie je werkelijk bent. Deze zomer is ontspannen, badderen aan het zwembad of barbecueen aan het strand. je bent je bewust van het teken van heldere waarneming. Je bent jezelf als het ware ontstegen. je innerlijke diamant kan alleen nog maar schitteren, je diepste wensen komen uit. 2008 is een overgang naar de volgende klas. Jouw motto is: duik in de wereld.
14:36 26-12-2007 // Hoogstaande muzikale variëteit in een sereen jasje
Nieuwe cd-recensie online: Mike Roelofs Band - Roepaen Sessions
11:42 23-12-2007 // Terugblik op 2007
2007 was het jaar waarin:
11:17 22-12-2007 // Jaarlijst 2007
Als het jaar ten einde loopt vind ik het musicus slash muziekjournalist prettig om terug te kijken wat voor (internationale) cd-releases er zijn geweest in het jaar. Ik heb zojuist mijn 2007-lijst gecompleteerd:
1- Porcupine Tree - Fear of a Blank Planet
21:54 19-12-2007 // Het Groot Dictee der Nederlandse Taal
Uiteraard kan ik het Groot Dictee der Nederlandse Taal 2007 (http://grootdictee.nps.nl) niet aan me voorbij laten gaan. En ik zal de uitslag delen: 29 fouten. Ik ben hier niet geheel ontevrede over, maar helaas wel boven het gemiddeld aantal fouten van de aanwezigen in de uitzending. Nog maar te zwijgen over het feit dat Viola Holt nog minder fouten had...
18:41 19-12-2007 // Wat ben ik eigenlijk?
Wat ben ik eigenlijk? Muzikant, slagwerker, percussionist, drummer, gitarist, producent, geluidsman, econoom, marketeer, fotograaf, webdesigner, koffiedrinker, hoofdredacteur, eindredacteur, schrijver, lezer, journalist, columnist, recensent, senior...? Is het belangrijk om een keuze te maken uit al het bovengenoemde? Alles wat mezelf aanmeet komt vaak uit noodzaak dan wel onafhankelijkheid. Ik wil alles ook zelf kunnen en/of kennen. Ik wil overal even aan geproefd hebben, zodat ik weet waar ik over praat. Misschien om me te oriënteren, waar ik uiteindelijk (lees: later als ik groot ben) een keuze uit kan maken als 'specialist'.
Misschien kan ik wel geen keuzes maken, misschien wíl ik wel geen keuzes maken. Misschien is het wel een overtrokken drang om zoveel mogelijk te doen te hebben, om me niet te vervelen. Misschien vind ik teveel dingen leuk. Maar er zijn ook zoveel dingen die ik echt, écht niet leuk vind. Maar als ik geen afkeren had, was die eerste regel nog langer geworden. Misschien had ik me dan wel carnavalist genoemd.
Naast alle afkeren en passies zijn er natuurlijk ook nog genoeg dingen waar ik redelijk neutraal in kan blijven. Een biertje vind ik lekker op z'n tijd, maar ook niet meer dan dat. Een sigaret rook ik uit gezelligheid of gewoonte, niet uit verslaving. CSI vind ik leuk om te kijken, maar ik blijf er niet speciaal voor thuis. Poepen is lekker, maar ik wil het beslist geen hobby noemen.
Misschien ben ik toch meer een afspiegeling van stemmend Nederland. Soms hangen de verkiezingen naar rechts, soms naar links. Soms ben ik extreem enthousiast over iets, soms uit ik mijn peristaltische neigingen over het ander. De rest kwakkelt mooi in het midden; Iets waar je niet druk over hoeft te maken, iets wat er gewoon is, een constante factor. Poepen doe je dagelijks, maar dat wil niet zeggen dat je CDA moet stemmen. Ik houd van katten, dat wil niet zeggen dat mijn stem naar Femke Halsema gaat (ik stem ook niet niet op Groen Links omdat Femke er toch leuker uitzag met wilde krullen; De beleerde, hippe tante die je in je familie wilt hebben).
Ik zie mezelf als vliegtuig dat aanstalten maakt om te landen (althans als ik piloot zou zijn dan); beetje doorbuigen naar links, dan naar rechts en de basis in het midden. Daar vind ik een balans tussen en glijd dan stabiel, evenredig aan de horizon.
18:43 13-12-2007 // De dierenarts
Ik heb dus twee katten: Fyfel (poes, ongeveer 5 jaar, rood, apathisch) en d'Alí (kater, ongeveer 4 jaar, zwart/wit, aanhankelijk). Ongeveer een maandje geleden ben ik al met d'Alí naar de dierenarts geweest. De dierenarts ligt hier om de hoek en de straat uit. Voor de grap zou je eens moeten kijken op hun website; alles wat je kan irriteren aan sites en meer, maar ik zal je niet lastig vallen met onnodige spam en links. Bij de dierenarts kreeg d'Alí een spuitje en ik kreeg een strip antibiotica, een reageerbuisje, pipet, wijze raad en een foldertje mee. d'Alí had last van zijn urineweg. Hij plaste heel vaak een heel klein beetje op veel verschillende plaatsen. Het was de bedoeling om met een pipetje urine op te vangen en in het reageerbuisje naar de dierenarts te brengen voor onderzoek. Dit kwam er niet van, voornamelijk omdat dit een nogal moeilijke opdracht is. Tja, het is me een keer gelukt. Maar toen ik vol trots een rijkelijk gevuld reageerbuisje kwam afgeven werd me pijnlijk duidelijk gemaakt dat ik kattenurine niet had mogen bewaren in de koelkast en het moest vers zijn en niet een verzameling van plasjes van een paar dagen. Maar ook omdat na een weekje antibioticapilletjes proberen in zijn keel te proppen en dan ook hem zover krijgen om het door te slikken (iedere kattenbezitter met pillenervaring zal nu flashbacks krijgen), de kater verlost was van zijn probleem. Althans zo scheen het. Gisteren was hij zich al een paar uur kostelijk aan het vermaken met de linten waarmee het kerstpakket was ingepakt, toen hij ineens in de zitzak dook in de befaamde plashouding. Tot vanavond ging hij dat steeds vaker doen. Zijn urine was zelfs rood van het bloed. Tijd voor een spoedbezoek aan de dierenarts.
Alle dierenliefhebbers (en - bezitters) zullen, net als ik, alles voor hun geliefde trouwe twee-, vier, zes-, acht- of meervoeters (voor mijn eigen gemak laat ik de visliefhebbers hier buiten beschouwing) over hebben. Dus er is geen prijs te hangen aan een bezoek aan de arts. Of toch wel? Met kat in reiskoffer en foldertje verlieten we de behandelkamer richting de receptioniste en bijbehorende pinautomaat. Daar kregen we nog een strip anibiotica en twee kilo speciaal voer. Dit grapje kostte me EUR 84,- en komt rechtstreeks uit het kerstcadeautjespotje van de katten. Want die genieten de komende maanden toch al van een luxe kerstdiner in de vorm van kleine ronde brokken.
13:55 13-12-2007 // De florijnen vloeien rijkelijk
De jaarlijkse belastingaangifte was een leuke bijkomstigheid. Dat had ik dan ook mooi laten doen door een quasi-professional; Omdat ik een huis had gekocht
voor het eerst, wilde ik niets aan het toeval overlaten en alles op alles zetten om de aangifte goed, netjes en vooral volledig te doen. Een paar maanden daarna kreeg ik een brief met betrekking tot de aangifte daarvoor en de herberekening hiervan. De brief en het genoemde bedrag van EUR 5.000,- bleven mij volkomen onduidelijk, ook na het nodige speurwerk op het internet en het bellen van enkele onderlegde kennissen. Daarom belde ik de belastingdienst zelf maar en kreeg toen het communicatieve wonder aan de lijn dat ook mijn brief had opgesteld. Na een kort gesprek bleek dat ik me niet druk hoefde te maken en dat ik zelfs geld terug zou krijgen nog. Het was iets met dat ze mijn aangifte niet hadden ontvangen vorig jaar, iets geschat hadden en nu pas de echte berekening hadden gedaan. Maarja, nadat ik hoorde dat ik zelfs nog iets zou terugkrijgen, interesseerde de rest me ook niet meer. Zoals bij zovelen verbloemt het positieve nieuws alle frustraties. Dit in tegenstelling tot mijn huidige stemming. Twan krijgt weer een brief van de belastingdienst. Ditmaal met betrekking tot de toeslagen, jaja, van die hippe reclames op tv. Het blijkt nu dat ik de eerste helft van het jaar 2006, toen ik nog gehuurd woonde, al mijn ontvangen huurtoeslag terug moet betalen. En mijn financiële gemoedstoestand had net een oppepper gekregen na het vernemen van de hoogte van het salaris van deze laatste maand van het jaar.
"Ook alle medewerkers van de belastingdienst wensen u prettige, doch karige feestdagen."
Gevuld met een content gevoel druk ik op ALT+F4 en sluit het wordbestand met de eerste alinea. De opzet begint ook voor mezelf steeds meer vorm te krijgen, de eerste pagina's van mijn zwarte boekje met leren kaft en zwarte elastiek staan vol en er is zelfs al een item afgevinkt. Misschien is dit niet de meest logische manier van werken, maar als het maar voor mij werkt.
Tussen al dit 'pondering' door ben ik bezig in 'De dollartekens in de ogen van moeder Theresa' van Brusselmans. Het verhaal is ergens wel samenhangend te noemen, maar de 'uitstapjes' fascineren mij.
13:50 2-12-2007 // Dwangneurose
Een aantal jaren geleden was ik begonnen (let op mijn woordkeuze) om mijn boekenkast te inventariseren middels een extreem handig programmaatje. In dit programma hoefde je maar het ISBN-nummer in te toetsen en er werd geheel geautomatiseerd naar alle gegevens gezocht en in een database verwerkt. De geëxporteerde lijst met boeken had ik vervolgens online gezet. U voelt het al; daarna heb ik de lijst nooit meer bijgewerkt of aagevuld. Sterker nog; Twee pc's en twee laptops later ben ik het programma in zijn geheel kwijt. Na gegoogled te hebben op een naam van een geëxporteerd css-bestand (wordt dit te technisch?), kwam ik bij de producent van het programmaatje en vol goede hoop installeerde ik de applicatie. Mijn oude database kon ik niet importeren, maar de mogelijkheden van het programma zijn door de jaren heen flink uitgebreid. Maar dit houdt wel in dat ik alle boeken in mijn kast (alweer) handmatig moet invoeren, zij het enkel met het ISBN-nummer, maar dan nog is het godsgruwelijk veel werk. Is het dan zo'n ontzettend leuk werk? Nou... niet echt. Ik heb me echt moeten dwingen om na de eerste plank te stoppen. Ik houd mezelf met dergelijke klusjes maar moeilijk onder controlle. Als een stoïcijnse neuroot tik ik door tot mijn rug begint te klagen. Ik heb me nu wel voorgenomen de lijst bij te houden en de database-applicatie te bewaren.
En voor diegenen die nog niet weten wat een
20:48 29-11-2007 // Inhoudsopgave
Een eerste opzet is gemaakt. Ik ben al gewapend met mijn zwarte boekje, dat zich langzaam begint te vullen met aantekeningen. En zo ook vult met mijn hoofd zich met inspiratie. Ik heb een redelijke controle over mijn creatieve proces. En ik weet dat dit echt is wat ik wil. De uitvoering zal nog op zich laten wachten, want ik voel dat mijn voorbereiding uitgebreid gaat zijn. Ik word nog steeds enthousiast als ik er over nadenk.
19:40 28-11-2007 // Energie en hectiek
Als de koffie niet meer werkt, wordt het tijd voor een alternatief. Misschien zorgt een cocktailtje voor de juiste boost. Zo ondervond ik gisteren de repetitie van mijn band; De heerlijke, enigszins gezoete koffie in combinatie met een heerlijke productie avond. Ondanks dat de kwaliteit niet van belang is, is de druk aanzienlijk voelbaar als de opnameknop wordt ingedrukt en de MD loopt. Een evenredig verdeeld aantal 'fuck-ups' zorgt natuurljk voor een band. Maar niets bindt meer dan een gezamenlijk succes. De zes nummers staan op het kleine schijfje en voldaan roken we een sigaretje en nemen een biertje als dessert. De muzikantenversie van de platte-handklap tegen de kont, wat voetballers doen onder de douche. Althans, zo stel ik het me voor. Ik gruwel nog steeds van het ridicule volksvermaak, maar laat ik daar nu verder niet over uitweiden (voordat we vier pagina's vol ongeloof verder zijn en u de draad in zijn geheel kwijt bent). Worden die successen dan ook gevierd? Zolang het bij een vriendelijk klapje tegen een naakte kont onder mannen blijft, zie ik er uiteraard geen enkele slechtheid in. Als het dan gaat over een jarenlange overwinning, zal die uitlaatklep niet toereikend zijn. En is er dan nog steeds sprake van diezelfde evenredigheid? Een ongelijkwaardigheid en een van de grotere beledigingen zouden hier wel eens uit kunnen voortvloeien. (Que?)
Ik heb in een cd-recensie eens geschreven dat een album van een Limburgse artiest meer vragen oproept dan beantwoordt. Soms heb ik dat beangstigende gevoel ook bij mezelf. Als ik volledig gecontroleerd door chaos achter de laptop kruip, geeft het schrijven niet altijd een oplossing of antwoord. Alsof ik mijn ogen zou kunnen sluiten en een antwoord op al mijn vragen voortvloeit uit de zes vingers waar ik doorgaans mee typ. En momenteel zet dit vraagtekeneffect wellicht door bij u, mijn oorschelp.
11:56 25-11-2007 // Over het gastenboek en spam
Tot driemaal toe heb ik de afgelopen jaren geprobeerd met een onbeveiligd script een gastenboek te beheren op mijn site. Maar telkens waren er bots die het nodig vonden om mijn gastenboek vol te kalken met ondefinieerbare spam. Ik vraag me daarbij af, in ongezonde mate geïrriteerd, waarom juist deze website. Alsof er miljoenen, of überhaupt ook maar een euro (of in dit geval dollars, aangezien deze spam uit het beloofde land komt/kwam) verkregen zal gaan worden door iemand die toevallig op mijn site komt en dan ook nog eens toevalig het gastenboek gaat lezen en dan toevalig ook nog eens op een link in het ridicule voorgaande bericht gaat klikken. Kansberekenen is nooit mijn sterke punt geweest en ik wil mijn zondagmorgenroes ook echt niet vergallen door aan het rekenen te slaan op dit vraagstuk. Maar mijn onderbuikgevoel, meestal beangstigend accuraat in dergelijke gevallen, zegt me dat die kans nihil, danwel nog minder zal zijn. Maar een smeekbede om mijn lieve gastenboek met rust te laten en niet meer te vullen met tien berichten per dag vol met onleesbare html-codering, links en onsamenhangende tekst, zal door de heren spammers niet verhoord worden.
Vandaag wil ik het echter nogmaals proberen, omdat ik het waardeer als ik zie wie er gebruik maakt van mijn kleine kavel in dit immense digitale universum. Ditmaal wel met een beveiliging, helaas niet door mezelf bedacht of geprogrammeerd. Dus:
Laat een bericht achter in het gastenboek
12:45 18-11-2007 // Ontdekkingen in je boekenkast
Ik ben het type dat graag boeken koopt. Met als gevolg dat ik een kleine stapel boeken in mijn kast heb staan, die al een hele tijd ongeroerd is gebleven.
Dit doe ik (om mijn onbewustheid en/of kooplust te verbloemen) uiteraard met voorbedachte rade; Zo ben ik altijd voorbereid om een bui die ik zou kunnen
hebben of krijgen op een gegeven moment. Als ik zin heb in wetenswaardige, doch oh zo nutteloze feitjes over liefde, sexualiteit en relaties, dan lees je 'Ten Liefde'
van Giphart. En ik maar denken dat ik alles van hem gelezen had (op 'De Voorzitter' na, natuurlijk, blijk gevend aan mijn afkeer van voetbal). Ik kwam het boek tegen in
een zoektocht naar een boek sluitend bij mijn geestelijke staat, in mijn eigen kast weliswaar. Ik had net 'K.E.V.B.D.D.' en 'De Weduwnaar' van Kluun weggelegd en dan heb je ook
wel weer effe zin in iets luchtigs. Hence: Giphart. Georganiseerd als ik ben maak ik meteen een lijst met boeken die me interessant lijken, waarnaar Ronald verwijst (zoals:
Het Gezicht van Daniel McNeill en Het geheime deel, mannelijke onmacht door de eeuwen heen van Mels van Driel). Dat wil niet zeggen dat ik niet volledig bevangen ben door
de boeken van Kluun. Redelijk (negatief) bevooroordeeld begon ik aan zijn debuutroman. Het is een boek dat ik bij de moeder van een nicht van mijn buurvrouw (bijvoorbeeld)
ook zou tegenkomen tussen de boeketreeksen (no offence Kluun!). Maar wat heb ik me vergist. Ik ben geen ultiem snelle lezer, maar zowel zijn debuut als het vervolg had ik in no time
verslonden. Er waren zelfs passages in 'K.E.V.B.D.D.' waarvan ik behoorlijk geëmotineerd werd. Dat heb ik niet meer gehad sinds 'Hersenschimmen' (nog altijd mijn favoriet).
In diezelfde (bovengenoemde) boekenkast staan ook enkele exemplaren van Mulisch, zoals De Procedure en het geprezen werk 'De ontdekking van de hemel'. Gisteren kwam ik per toeval
in een tweedehandsboekenzaak in mijn stad 'De Aanslag' tegen. Ik heb me nog niet de moeite genomen om iets van Mulisch te lezen, maar dat gaat na Giphart gebeuren.
Ook ben ik nu de trotse bezitter van een tweedehands exemplaar van Brusselmans 'Het einde van de mensen in 1967'. Ik ben lyrisch over 'Zijn er kanalen in Aalst', maar
ex-drummer (zou toch een waar Twan-boek moeten zijn) hangt nog in mijn nader-te-categoriserenlijst. Wat zoveel inhoudt als; Ik ben er nog niet uit wat ik er van vind. Dus ik laat me
verrassen met mijn aankoop van gisteren.
18:05 15-11-2007 // Dictee 2007
18 oktober jongstleden heb ik vanuit mijn werk de mogelijkheid gekregen om de tweede editie
van het jaarlijks dictee mee te schrijven. Vorig jaar werd het dictee voorgedragen door Bart Chabot (als vervanger van Ronald Giphart, die vanwege persoonlijke redenen verstek had moeten laten gaan). U kunt zich wel voorstellen wat de snelheid van voorlezen
is geweest; Naargenoeg niet te doen. Dit jaar lag de verantwoordelijkheid van de voordracht (dus niet van de creatie) in
handen van Nederlands meest bekritiseerde schrijver Kluun. Hij nam gelukkig wel notie van de klagende dicteeschrijvers, waardoor de krampen en slordigheidsfouten
binnen de perken bleven, althans bij mij. Lees hier de volledige tekst van het dictee.
23:00 14-11-2007 // Deze website
Ik vond het tijd worden dat ik een verzameling ging maken over alles wat ik zoal geschreven heb aan artikelen, recensies, interviews, columns en verhalen.
Daarnaast wil ik mijn mijn weblog aandacht besteden aan alles wat me bezig houdt. En dan misschien niet op journalistiek of literair gebied, maar ik houd van brede kaders.
Welkom op www.rvpmedia.net/schrijfwerk
|
RSS-feed